Milieski Alfred (1834 lub 1835–1908), polityk konserwatywny, poseł na sejm galicyjski. Ur. w Rychwałdzie (Galicja), był synem Walentego, właściciela ziemskiego. Pochodził z rodziny żydowskiej, ochrzczonej ok. r. 1800 i nobilitowanej. W r. 1852 ukończył Gimnazjum Św. Anny w Krakowie, po czym rozpoczął studia na Wydziale Prawa UJ. Szerszą działalność polityczną rozpoczął w okresie walki Galicji o autonomię; związany ściśle z konserwatystami krakowskimi, był «stańczykiem czystej wody». Wybrany posłem do sejmu galicyjskiego 24 X 1876 w okręgu gmin wiejskich Kraków-Liszki-Mogiła-Skawina, sprawował mandat do r. 1882, jednakże większej roli w sejmie nie odegrał, ograniczając się do pracy w komisjach administracyjnej i petycyjnej. Od r. 1867 był członkiem Wydziału Powiatowego w Krakowie, następnie wiceprezesem Rady Powiatowej, a w l. 1878–96 marszałkiem pow. krakowskiego. Zajmował się głównie sprawami gospodarczymi, a zwłaszcza rozbudową dróg. W r. 1880 organizował banderię chłopów krakowskich na powitanie wizytującego Galicję cesarza Franciszka Józefa. Dn. 10 XI 1886 zorganizował ogólnogalicyjskie wystąpienie marszałków powiatowych wobec E. Taaffego, zmierzające do powstrzymania dymisji M. Zyblikiewicza, co było manewrem «stańczyków», utrącającym kandydaturę A. Sapiehy na stanowisko marszałka krajowego.
M. był także długoletnim radnym m. Krakowa, członkiem rady nadzorczej, a następnie zastępcą dyrektora (do r. 1885) Tow. Wzajemnych Ubezpieczeń w Krakowie (delegatem od r. 1861), prezesem Wydziału Okręgowego Galicyjskiego Tow. Kredytowego Ziemskiego, założycielem (1882) i prezesem powiatowej Kasy Oszczędności w Krakowie, członkiem rady nadzorczej Banku Galicyjskiego dla Handlu i Przemysłu w Krakowie, członkiem i prezesem okręgowego Tow. Gospodarczo-Rolniczego w Krakowie. Po r. 1896 wycofał się z czynniejszego życia publicznego, zachowując tylko członkostwo Wydziału Powiatowego w Krakowie oraz Rady Powiatowej w Żywcu (od r. 1897). M. był właścicielem Piekar pod Krakowem oraz Rychwałdu. Jego majątki prowadzone wzorowo należały do najrentowniejszych w Galicji, zwłaszcza gospodarstwo leśne w Rychwałdzie. Zmarł M. nagle w Krakowie 14 VI 1908 w wieku 73 lat, pochowany został 16 VI t. r. w grobowcu rodzinnym w Rychwałdzie. Żonaty z Marią z Kołaczkowskich, córką generała Klemensa Kołaczkowskiego (zob.), pozostawił syna dra Witolda Milieskiego oraz córkę Olgę, zamężną za baronem H. Christianim.
Uruski, (Kołaczkowscy); – Homola-Dzikowska I., Mikołaj Zyblikiewicz (1823–1887), Kr. 1964; Kieniewicz S., Adam Sapieha (1828–1903), Lw. 1939; Korwin L., Szlachta neoficka, Kr. 1939 II 208–9; Księga pamiątkowa Powiatowego Komitetu Kasy Oszczędności. 1882–1932, Kr. 1932 s. 23 (fot.); Monografia Tow. Wzajemnych Ubezpieczeń w Krakowie…, Kr. 1886 s. 21, 362, 376; – Estreicherówna M., Życie towarzyskie i obyczajowe Krakowa w latach 1848–1863, Kr. 1968; Galicyjskie wspomnienia szkolne, Kr. 1955; Mieroszewscy S. i S., Wspomnienia lat ubiegłych, Kr. 1964; Spraw. stenogr. sejmu krajowego galicyjskiego, 1876–82; Szematyzmy Król. Galicji, 1867–1900; – „Czas” 1908 nr 136, 139; „Nowa Ref.” 1908 nr 273: – Arch. UJ: S. II 93; B. Jag.: rkp. 6397 t. 4, 8077, 8078, 8083; B. PAN w Kr.: rkp. 7897.
Jerzy Zdrada